το 2012 είναι εδώ!
ανοίγω τα μάτια και βλέπω..
φωτιές παντού..
κλείνω τα μάτια και μεταφέρομαι σε έναν τόπο χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά..
βλέπω παιδιά να μην βρίσκουν αυτό που για μένα είναι απόλυτα φυσικό και πάντα στην διάθεσή μου.. ΝΕΡΟ..
ανοίγω τα μάτια και βλέπω..
συνειδήσεις σε βαθιά κατάψυξη..
κλείνω τα μάτια και βλέπω τρομαγμένους ανθρώπους να τρέχουν να σωθούν..
πού είναι δέν ξέρω, μάλλον σέ κάποια Πολιτεία κάποιων κολλημένων μεταξύ τους..
βλέπω να τρέχουν να μην συλληφθούν.. τους κυνηγούν.. γιατί;
πρέπει λέει να τους κάνουν εμβόλιο να σωθούν, αλλιώς θα πεθάνουν..
μα εκείνοι οι ανόητοι τρέχουν γιατί θέλουν να ζήσουν..
ανοίγω τα μάτια και βλέπω..
ανθρώπους που έχασαν το δικαίωμα.. της εργασίας..
κλείνω τα μάτια και νοιώθω τον πόνο..
τον πόνο μιάς φώκιας που ένας δήμιος βρέθηκε πάνω απο το κεφάλι της να κατεβάζει με όλη του την δύναμη ένα καμάκι, αυτοσχέδιο όπλο στέρησης της ζωής..
βλέπεις, η φώκια δέν έχει γρήγορα πόδια.. το δίποδο όμως.. έχει..
ανοίγω τα μάτια και βλέπω..
α-πραξία.. παράδοση..
κλείνω τα μάτια και μιλάω..
με ένα Δένδρο..
μάλλον έχω αρχίσει και τα χάνω..
ή τα βρίσκω..
νοιώθω τον πόνο του για τα αδέλφια του..

ανοίγω τα μάτια..
βλέπω χαμένες ζωές σε ψεύτικους παραδείσους θέλοντας να ξεφύγουν απο την κόλαση που ζούν, επειδή έτυχε να γεννηθούν πιό ευαίσθητοι απο άλλους..
κλείνω τα μάτια και σκέφτομαι..
πώς θα ήταν, αν ο κόσμος, ξυπνούσε..
αν ο κόσμος, ξεχυνόταν στους δρόμους..
σας τρομάζει το μέλλον;
το 2012;
τότε γιατί δέν σας τρομάζει το ΤΩΡΑ?
το πρώτο βιντεάκι, το είδα στο ιστολόγιο artanis και είναι σοκαριστικό..
ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ